30 oktober 2013

Joanna Gruesome - Weird Sister

Ik heb een enorm zwak voor bandjes als Joanna Gruesome. Op haar debuut Weird Sister serveert de band uit Cardiff, Wales, tien heerlijk stekelige popliedjes in iets minder dan een half uur. Het zijn noisy, punky popliedjes met een zoete en lekker dromerige ondertoon. Joanna Gruesome (inderdaad, een steek naar zweverige folkie Joanna Newsom) pakt uit met stevig gitaarwerk en combineert dit met punky ritmes en heerlijk zoete vrouwenvocalen. De popliedjes van Joanna Gruesome zijn relatief eenvoudig en sluiten aan op heel veel muziek die al gemaakt is, maar probeer Weird Sister maar eens te weerstaan. Mij lukt het in ieder geval niet. Bij beluistering van Weird Sister moest ik afwisselend denken aan Lush, Sleater Kinney, Veronica Falls, The Dum Dum Girls, Slumber Party en nog wat bands die me in het verleden al wisten te verleiden met platen als het debuut van Joanna Gruesome, maar Weird Sister klinkt ook als The Ramones met een stel zangeressen. Of als “a hint of Lush and a ton of rush”, de mooiste omschrijving die ik op het Internet van de plaat tegen kwam. Het debuut van Joanna Gruesome komt met het gewicht van een stoomwals en de snelheid van de Thalys over je heen, maar desondanks is het een plaat die niet alleen makkelijk verleidt, maar ook interessante dingen laat horen. Vergeleken met de meeste van haar soortgenoten verrijkt Joanna Newsom haar zoete popliedjes met flink wat geweldig ontsporend gitaargeweld en slaagt het er bovendien in om alle songs op de plaat weer net iets anders te laten klinken, waardoor de namenlijst die zich opdringt bij beluistering van de plaat alleen maar groeit. Weird Sister is het ene moment zwoel en lieflijk, maar het volgende moment rauw en gemeen, wat het debuut van Joanna Gruesome een ongelooflijke hoeveelheid dynamiek geeft. Ondanks het gitaargeweld en de vele verassende wendingen in de muziek van de band uit Wales, staan de melodieën op Weird Sister centraal en deze zijn zonder uitzondering prachtig. Die melodieën hoor je ook terug in het gitaarwerk dat in een aantal gevallen zoals gezegd buitengewoon rauw is, maar ook onweerstaanbaar mooie gitaarloopjes laat horen (die ook weer aan Lush doen denken). Iedereen die het werk van de bovengenoemde bands niet kan waarderen zal ook niet vallen voor de charmes van Joanna Gruesome, maar een ieder die net als ik verslaafd is aan deze zoet-gruizige mix krijgt met Joanna Gruesome goud in handen. Weird Sister raast als een herfststorm over je heen, maar dit is een storm met zowel windvlagen als zonnestralen. Weird Sister van Joanna Gruesome heeft in Nederland tot dusver nauwelijks aandacht gekregen, maar het is echt een geweldige plaat die veel meer verdient. Een half uur lang word je heel erg vrolijk van Joanna Gruesome en daarna zet je Weird Sister gewoon nog eens op. En nog eens. Vervelen doet het vooralsnog niet. Integendeel. Erwin Zijleman