24 september 2015

Lana Del Rey - Honeymoon

Heel even hielden we met zijn allen van Lana Del Rey. Voor de zwoele verleiding van haar debuut single Video Games ging zelfs de meest fervente azijnpisser voor de bijl. Er werd daarom met hooggespannen verwachtingen uitgekeken naar haar debuut, maar toen Born To Die dan eindelijk verscheen, was het vooral stil. 

Ik vond en vind het debuut van Lana Del Rey een prima plaat. Natuurlijk stonden er wat missers op, maar op welk debuut staan die niet. 

De met flink wat tracks uitgebreide Paradise Edition van Born To Die bevestigde wat mij betreft het talent van Lana Del Rey en aan de hand van Black Keys voorman Dan Auerbach maakte ze vorig jaar met Ultraviolence een bescheiden maar ondergewaardeerd meesterwerk. 

De meeste critici moeten nog steeds niets hebben van de muziek van Lana Del Rey en dat zal door haar nieuwe plaat Honeymoon niet veranderen. Samen met Dan Auerbach koos Lana Del Rey vorig jaar voor een wat rauwer geluid, maar dat wordt op Honeymoon weer verlaten. 

De cynicus zal beweren dat Lana Del Rey op Honeymoon de formule van Video Games nog eens flink uitmelkt, maar zelf zie ik dit toch wat genuanceerder. Op Honeymoon kiest Lana Del Rey vooral voor zwoele en ingetogen songs. Het zijn zwoele, zich langzaam voortslepende songs, die inderdaad wel wat doen denken  aan de zoete verleiding van Video Games, maar Lana Del Rey heeft haar geluid inmiddels geperfectioneerd. 

Honeymoon bevat vooral dromerige of zelfs hypnotiserende songs die worden gedragen door atmosferische klanken en door de onweerstaanbare vocalen van Lana Del Rey. De instrumentatie op de plaat is knap en bezwerend en Lana Del Rey zog nog niet eerder zo trefzeker. 

In een aantal tracks raakt haar muziek bijna aan die van Portishead, maar in de meeste tracks is Lana Del Rey zichzelf. Ze flirt met pop, ze flirt met jazz, ze flirt met de 60s en ze flirt met het heden. De critici zullen het wel weer niks vinden, maar persoonlijk vind ik het echt prachtig en kijk ik uit naar vele regenachtige avonden met deze prachtplaat. Lana Del Rey heeft misschien de schijn tegen, maar acht wat heeft ze veel talent. Erwin Zijleman