16 september 2015

Miley Cyrus & Her Dead Petz - Miley Cyrus & Her Dead Petz

Ik ben tot dusver absoluut geen fan van de muziek van Miley Cyrus, maar heb wel enig respect voor de wijze waarop deze gevallen popprinses haar eigen weg probeert te gaan en hierbij geen enkel heilig huisje ontziet. 

Deze eigen weg beperkte zich tot dusver overigens tot haar levenswandel en podiumpresentatie, want op haar platen kleurde Miley Cyrus tot dusver toch vooral keurig binnen de lijntjes. 

Dat doet ze niet op het onlangs uit het niets gelanceerde en via Soundcloud gratis beschikbaar gestelde Miley Cyrus & Her Dead Petz. 

Op haar nieuwe plaat werkt Miley Cyrus samen met Wayne Coyne, die met zijn band The Flaming Lips de laatste jaren vooral nogal zwaar op de maag liggende platen maakt. Miley Cyrus & Her Dead Petz zal voor de fans van Miley Cyrus waarschijnlijk heel zwaar op de maag liggen, maar ik vind het persoonlijk wel een boeiende plaat. Het is een boeiende maar krankzinnige plaat, want Miley Cyrus raakt aan de hand van Wayne Coyne af en toe flink van het pad. 

Dankzij de invloed van Wayne Coyne bevat Miley Cyrus & Her Dead Petz uiteraard een flinke dosis psychedelica, die Miley Cyrus vervolgens combineert met de elektronische popmuziek waarin zij zich tot dusver comfortabel voelde. Hier en daar ontspoort de plaat flink, maar het 23 songs bestaande Miley Cyrus & Her Dead Petz bevat ook flink wat redelijk toegankelijke ballads en popsongs met een kop en een staart. 

Bij beluistering van de plaat valt op dat de niet echt gezonde levensstijl van Miley Cyrus nadrukkelijk neerslaat op haar stembanden. Zingen kon ze altijd wel, maar op haar nieuwe plaat kraakt en piept Miley Cyrus veelvuldig. Het past op een of andere manier wel bij de bij vlagen vervreemdende klanken en absurde teksten, al is Miley Cyrus & Her Dead Petz niet zo chaotisch en fragmentarisch als hier en daar wordt gesuggereerd. 

Miley Cyrus laat op haar nieuwe plaat horen dat ze muziek kan maken die er toe doet. Dat belooft wat voor de toekomst, want een aantal tracks op deze opzienbarende plaat smaakt zeker naar meer. Dat de rest kant noch wal raakt vergeef ik haar maar even. Erwin Zijleman