23 mei 2016

Imarhan - Imarhan

De Afrikaanse Berber stam de Toeareg heerste ooit over de Sahara, maar deed de afgelopen decennia vooral in muzikaal opzicht van zich spreken. 

De in een Libisch vluchtelingenkamp opgerichte band Tinariwen zette de Mali blues of Afrikaanse woestijn blues op de kaart en maakte indruk met muziek die op fascinerende wijze rock- en bluesmuziek uit de jaren 70 combineerde met traditionele Afrikaanse muziek. 


Het genre werd door bands als Tinariwen en Tamikrest en muzikanten als Ali Farka Touré en Toumani Diabaté vervolgens razend populair. En terecht. 


Tinariwen mogen we inmiddels tot de oude garde rekenen en dus is het interessant om te zien of de Afrikaanse woestijn blues ook bij een jongere generatie is geland. Die jongere garde heeft het momenteel niet makkelijk, want het is onrustig in vrijwel heel Noord-Afrika, inclusief de bakermat van de Afrikaanse woestijn blues, Mali. 


Imarhan is een vanuit Tamanrasset, Algerije, opererende band met een Toeareg achtergrond. Een aantal leden van de band heeft familieleden in Tinariwen en deze inmiddels wereldberoemde band heeft de jonge Algerijnse band op sleeptouw genomen. 


Imarhan borduurt op haar titelloze debuut voort op de muzikale erfenis van Tinariwen, maar kiest ook een duidelijk andere weg. Het gitaarwerk op de plaat laat zich deels beïnvloeden door de Westerse rocklegendes van weleer, maar is nog veel duidelijker geïnspireerd door het gitaarwerk van de Afrikaanse gitaarheld Ali Farka Touré. 


Wat voor het gitaarwerk geldt, geldt ook voor de rest van de muziek van Imarhan. Hier en daar zijn invloeden van Tinariwen en de inspiratiebronnen van deze band hoorbaar, maar over het algemeen genomen klinkt de muziek van Imarhan Afrikaanser dan die van het grote voorbeeld. 


Het debuut van Imarhan bevat een aantal bezwerende en zich langzaam voortslepende tracks, maar de band uit Algerije is ook niet vies van uptempo tracks. In deze uptempo tracks mogen de voetjes van de vloer en verrast Imarhan met bijzonder aanstekelijke ritmes, funky gitaren en melodieën die na één keer horen blijven hangen. 


Het levert een plaat op die laat horen dat de Afrikaanse woestijn rock niet alleen springlevend is, maar ook vernieuwt en groeit. Bijzondere plaat! Erwin Zijleman