21 september 2017

Dig Deeper - In Central European Time

Ik word iedere week weer overspoeld met nieuwe releases. Nieuwe cd’s, downloads en streams strijden iedere week weer om de aandacht en het is niet altijd een gelijke strijd. 

Het label van de Noorse band Dig Deeper was zo slim om me een LP te sturen, want met vinyl is opvallen momenteel een stuk makkelijker. 

Vervolgens gaat het natuurlijk om de muziek en gelukkig weet Dig Deeper ook met haar muziek flink indruk te maken. 

De Noorse band bestaat al een aantal jaren en heeft ook al een aantal platen gemaakt, maar In Central European Time is mijn eerste kennismaking met de muziek van de band uit het Noorse Bergen. 

In Central European bevat slechts zes tracks, maar deze zijn goed voor ruim veertig minuten muziek. De Noorse band komt op haar nieuwe plaat met twee tracks van gemiddelde lengte en vier tracks die zeven tot ruim tien minuten duren op de proppen. Hiermee maakt Dig Deeper het zichzelf niet makkelijk, want wie houdt in deze jachtige tijden nog meerdere minuten de aandacht vast? 

Op In Central European Time laat Dig Deeper horen dat het dit kunstje uitstekend beheerst. De band doet dit met muziek die heel lastig in een hokje is te duwen. Dig Deeper kreeg in het verleden vooral het etiket alt-country opgeplakt, maar met dit etiket vertel je slechts een deel van het verhaal van In Central European Time. 

Bij beluistering van de nieuwe plaat van de Noren duiken hier en daar duidelijke invloeden van Neil Young en zijn Crazy Horse op en schuurt de band dicht tegen een band als Richmond Fontaine aan, maar de muziek van Dig Deeper is op In Central European Time ook geworteld in de psychedelica uit de jaren 60 en 70 en in de American/Paisley Underground uit de jaren 90. 

Zeker wanneer de band kiest voor lang uitgesponnen songs, lome en zweverige klanken van synths en orgels en prachtig melodieus gitaarspel heeft In Central European Time duidelijke raakvlakken met de muziek van Pink Floyd en duikt heel af en toe de vergelijking met Dire Straits (in hun betere jaren) op. 

Wanneer de gitaren wat steviger worden aangezet schuift de band echter op in de richting van American Underground bands als The Dream Syndicate en Green On Red, om vervolgens toch weer uit te komen bij de alt-country. 

Zeker in de lang uitgesponnen tracks op de plaat is een belangrijke rol weggelegd voor het gitaarwerk, dat niet alleen alle ruimte en tijd krijgt, maar ook verrassend veelzijdig en veelkleurig is. De Noren combineren hun breed uitwaaiende klanken en het fantastische gitaarwerk met tijdloos aandoende en wat onderkoelde vocalen, die een oase van rust zijn binnen het bij vlagen aanzwellende gitaargeweld. 

Door het tijdloze karakter van de muziek van Dig Deeper en de voorkeur voor aangenaam voortkabbelende songs vol onderhuidse spanning, doet In Central European Time me ook wel wat denken aan de onlangs verschenen plaat van The War On Drugs, maar de nieuwe plaat van Dig Deeper is wat mij betreft beter. 

Uitstekende keuze overigens om de plaat op vinyl uit te brengen, want dit is een plaat die schreeuwt om vinyl. In Central Time sleurt me door een aantal decennia popmuziek, inclusief die van mijn jeugd, en wat is het genieten. Prachtplaat! Erwin Zijleman